Fikrini bırak gitsin, dönerse senindir, dönmezse...

Her ürün bir fikir ile başlar. Ama her fikir, ilk akla gelen haliyle uygulanmaz. 

Çok iyi bir fikrin uygulanmış halini gördüğünde. "Abi adamlar çok iyi bir fikir bulmuş" dersin. 

Oysa fikir, Arşimet'in "Evreka (buldum)" dediği hikayede anlatıldığı gibi "bulunan" bir şey değil, "oluşturulan" bir şeydir. 

Aşamalardan geçer, şekilden şekile girer. Yani bir sürecin sonucudur.

Pekii iyi bir fikir nasıl olgunlaştırılır? 

Bu sorunun yüzlerce doğru cevabı olabilir. Çünkü sonuçta soyut, henüz hayata geçmemiş bir şeyden bahsediyoruz.

Doğruluğunu , hayata geçirmeden asla ispatlayamayacağın bir kavramdan...

Süper(!) fikri olan adam, çalınmasından korkarak, kendine saklar, kimseye anlatmaz.

Anlatmadıkça içinde büyür şişer, çoğunlukla da patlar. 

Olabildiğince çok kişiye anlatmak, aslında fikir hayata geçtiğinde, kullanıcı ne tepki verecek sorusuna cevap aramaktır. 

Bir anlamda fikri hayata geçirmek, realize etmektir.

Çünkü özellikle sahibine ilk önce çok anlamlı gelse de bazen bırakın ürün haline getirmeyi, daha anlatırken bile fikir çürüyebilir ve anlamsız hale gelebilir. Vazgeçersin.

Buradan, "fikrini beğenmezlerse, değersizdir" anlamı çıkmasın. Sonuçta paylaştığın fikre dair geribildirimler, eleştiriler, övgüler, ne fikrinin çürümesi ne de ispatlanması için değildir.

Amaç, İnanmaktır. 

Yani fikrinle iligli aldığın onlarca eleştiri, övgü, yönlendirme sonrasında, 

kendin hala aynı ölçüde inanıyor isen ve hayata geçirme konusunda aynı kararlılıkta isen, yapmaya değer.